Gelezen bij www.Sifaa.nl
Boodschappen bij Tesco Lotus
Vanmiddag ging ik met mijn vriendin boodschappen in de Tesco-Lotus. Waarom de Tesco? Wel het is na het verdwijnen van de Carrefour onze favoriete supermarkt, maar dat zal u een zorg zijn, daar gaat het verhaaltje ook niet over.
Nadat de boodschappen kar gevuld was gingen we in de onvermijdelijke rij voor de kassa staan.
Voor ons stond een farang van een jaar of 50, eveneens met een gevulde kar met boodschappen.
De cassiere scande zijn boodschappen, maar zette de flesjes bier en wiskey apart en vertelde het totaalbedrag aan de farang. De farang wees op het bier en de whiskey en maakte een gebaar van 'En de rest dan.....' ?
De cassiere probeerde hem duidelijk te maken dat hij die boodschappen niet kon afrekenen. In het Engels, dat het meisje dus niet verstaat, probeerde de farang met haar te praten. De farang en cassiere begrepen er beiden niets van en de faring ging, zoals dat wel vaker gebeurt, harder praten, hetgeen bij mij op mijn lachspieren werkt.
Het meisje voelde zich duidelijk niet op haar gemak en helemaal niet meer nadat de farang een flesje bier oppakte om het vervolgens met een klap op de boodschappenband neer te zetten.
Even dacht ik 'zal ik het uitleggen?' Laat ik me er maar niet mee bemoeien bedacht ik, want als het tegenzit dan krijg ik de schuld of te horen 'bemoei je er niet mee'.
Het meisje drukte 3x op de bel die bij de kassa hoort en dat was kennelijk het sein voor de beveiliging om naar haar toe te komen. Nadat de cassiere de beveiliger wees op het bier, probeerde die ook, wijzend op zijn horloge dat het 15.00 uur is, om de farang duidelijk te maken dat hij nu even geen bier kan kopen. De farang werd alleen maar kwader en hij viel in herhaling door nogmaals hard met een flesje bier op de band te slaan en in onverstaanbaar, maar ongetwijfeld niet in het Engels dat ik op school leerde, enige kreten te uiten.
Inmiddels was de shopmanager gearriveerd, die gelukkig wel enig Engels sprak. Slimme man bovendien want hij pakte een stuk papier en tekende er op:
Tot 11 uur kunt u geen alcohol kopen.
Van 11 tot 14.00 uur kunt u wel alcohol kopen.
Van 14.00 tot 17.00 uur kunt u geen alcohol kopen.
Na 17.00 uur kunt u weer alcohol kopen.
De farang nam het papier uit de handen van de shopmanager, bekeek het, maar begreep het maar half.
Hij tikte een paar maal op zijn voorhoofd alvorens met een biljet van 1000 baht zijn 'goedgekeurde' boodschappen te betalen. Onder het nogmaals uiten van onverstaanbare kreten liep hij weg, waarna wij, met een glimlach, onze boodschappen konden afrekenen.
Tsjaa, het is de Thaise alcoholwet die deze tijden voorschrijft en lang niet alle farang begrijpen dat zomaar.
Boodschappen bij Tesco Lotus
Vanmiddag ging ik met mijn vriendin boodschappen in de Tesco-Lotus. Waarom de Tesco? Wel het is na het verdwijnen van de Carrefour onze favoriete supermarkt, maar dat zal u een zorg zijn, daar gaat het verhaaltje ook niet over.
Nadat de boodschappen kar gevuld was gingen we in de onvermijdelijke rij voor de kassa staan.
Voor ons stond een farang van een jaar of 50, eveneens met een gevulde kar met boodschappen.
De cassiere scande zijn boodschappen, maar zette de flesjes bier en wiskey apart en vertelde het totaalbedrag aan de farang. De farang wees op het bier en de whiskey en maakte een gebaar van 'En de rest dan.....' ?
De cassiere probeerde hem duidelijk te maken dat hij die boodschappen niet kon afrekenen. In het Engels, dat het meisje dus niet verstaat, probeerde de farang met haar te praten. De farang en cassiere begrepen er beiden niets van en de faring ging, zoals dat wel vaker gebeurt, harder praten, hetgeen bij mij op mijn lachspieren werkt.
Het meisje voelde zich duidelijk niet op haar gemak en helemaal niet meer nadat de farang een flesje bier oppakte om het vervolgens met een klap op de boodschappenband neer te zetten.
Even dacht ik 'zal ik het uitleggen?' Laat ik me er maar niet mee bemoeien bedacht ik, want als het tegenzit dan krijg ik de schuld of te horen 'bemoei je er niet mee'.
Het meisje drukte 3x op de bel die bij de kassa hoort en dat was kennelijk het sein voor de beveiliging om naar haar toe te komen. Nadat de cassiere de beveiliger wees op het bier, probeerde die ook, wijzend op zijn horloge dat het 15.00 uur is, om de farang duidelijk te maken dat hij nu even geen bier kan kopen. De farang werd alleen maar kwader en hij viel in herhaling door nogmaals hard met een flesje bier op de band te slaan en in onverstaanbaar, maar ongetwijfeld niet in het Engels dat ik op school leerde, enige kreten te uiten.
Inmiddels was de shopmanager gearriveerd, die gelukkig wel enig Engels sprak. Slimme man bovendien want hij pakte een stuk papier en tekende er op:
Tot 11 uur kunt u geen alcohol kopen.
Van 11 tot 14.00 uur kunt u wel alcohol kopen.
Van 14.00 tot 17.00 uur kunt u geen alcohol kopen.
Na 17.00 uur kunt u weer alcohol kopen.
De farang nam het papier uit de handen van de shopmanager, bekeek het, maar begreep het maar half.
Hij tikte een paar maal op zijn voorhoofd alvorens met een biljet van 1000 baht zijn 'goedgekeurde' boodschappen te betalen. Onder het nogmaals uiten van onverstaanbare kreten liep hij weg, waarna wij, met een glimlach, onze boodschappen konden afrekenen.
Tsjaa, het is de Thaise alcoholwet die deze tijden voorschrijft en lang niet alle farang begrijpen dat zomaar.