Gezeten voor de Thaise tv kijk ik naar de reddingsoperatie van de mijnwerkers in Chili. Door de warmte (airco vergeten aan te zetten) dommel ik wat weg. Ik krijg enkele vreemde visioenen.
De mijnramp vindt niet plaats in het Zuid-Amerikaanse land, nee, Thailand is het decor. En de mijn ligt opvallend dicht bij Pattaya.
Ook in het land van de glimlach worden de kompels een voor een naar boven gehaald, onder luide begeleiding van het Thaise volkslied. Op een gegeven moment lijkt alles voorbij, maar dan komt een slimme Thai met het idee dat er meer uit te halen valt.
En zo ontstaat de attractie ‘Opgesloten mijnwerker’. Liefhebbers kunnen met de lift naar beneden, 700 meter diep. Voor 500 baht per persoon, Thai people 200 baht, kinderen tot zes maanden 100 baht. ‘Best voted attraction in Thailand’, heet het. ‘Better than Flight of a gibbon and bungeejumping’.
Als extra attractie kun je de lift halverwege vijftien minuten stil laten zetten, uiteraard met alle verlichting uit. Deze claustrofobische ervaring zonder weerga is mogelijk na bijbetaling van 200 baht (Thai people 50 baht).
Beneden in de mijn is er natuurlijk van alles te doen. Lotenverkopers,souvenirwinkeltjes waar je in China vervaardigde plastic mijnwerkertjes kunt kopen, tipboxen, een hongnaam (5 baht) en een onderaardse wensput waar je bahtjes in kunt gooien. En als klap op de vuurpijl kun je op de foto met een mijnwerker. Besloten was namelijk om drie van de drieëndertig kompels niet naar boven te halen, maar met een ketting vast te klinken aan de rotsen. Samen met een gevangen mijnwerker op de foto kost 100 baht (Thai people 20 baht).
Met de lift naar boven blijkt onverwacht 1000 baht te kosten (Thai people 200 baht). Eenmaal boven blijkt er ongevraagd een foto van je te zijn genomen, Deze wordt je keurig ingelijst voor 200 baht aangeboden. Als extraatje kun je ook nog op de foto met een gedrogeerde chimpansee of een uitgehongerde babytijger.
Opeens schudt Pen, mijn vrouw, me wakker. We zouden vandaag, met het dochtertje, naar de Alcazar-show gaan, dat had ik beloofd. Wat een heerlijk land is dit toch.
De mijnramp vindt niet plaats in het Zuid-Amerikaanse land, nee, Thailand is het decor. En de mijn ligt opvallend dicht bij Pattaya.
Ook in het land van de glimlach worden de kompels een voor een naar boven gehaald, onder luide begeleiding van het Thaise volkslied. Op een gegeven moment lijkt alles voorbij, maar dan komt een slimme Thai met het idee dat er meer uit te halen valt.
En zo ontstaat de attractie ‘Opgesloten mijnwerker’. Liefhebbers kunnen met de lift naar beneden, 700 meter diep. Voor 500 baht per persoon, Thai people 200 baht, kinderen tot zes maanden 100 baht. ‘Best voted attraction in Thailand’, heet het. ‘Better than Flight of a gibbon and bungeejumping’.
Als extra attractie kun je de lift halverwege vijftien minuten stil laten zetten, uiteraard met alle verlichting uit. Deze claustrofobische ervaring zonder weerga is mogelijk na bijbetaling van 200 baht (Thai people 50 baht).
Beneden in de mijn is er natuurlijk van alles te doen. Lotenverkopers,souvenirwinkeltjes waar je in China vervaardigde plastic mijnwerkertjes kunt kopen, tipboxen, een hongnaam (5 baht) en een onderaardse wensput waar je bahtjes in kunt gooien. En als klap op de vuurpijl kun je op de foto met een mijnwerker. Besloten was namelijk om drie van de drieëndertig kompels niet naar boven te halen, maar met een ketting vast te klinken aan de rotsen. Samen met een gevangen mijnwerker op de foto kost 100 baht (Thai people 20 baht).
Met de lift naar boven blijkt onverwacht 1000 baht te kosten (Thai people 200 baht). Eenmaal boven blijkt er ongevraagd een foto van je te zijn genomen, Deze wordt je keurig ingelijst voor 200 baht aangeboden. Als extraatje kun je ook nog op de foto met een gedrogeerde chimpansee of een uitgehongerde babytijger.
Opeens schudt Pen, mijn vrouw, me wakker. We zouden vandaag, met het dochtertje, naar de Alcazar-show gaan, dat had ik beloofd. Wat een heerlijk land is dit toch.